Aan t werk en amazing dagen in de outback
Door: Syl
Blijf op de hoogte en volg Syl
02 Maart 2015 | Australië, Dunsborough
Ik zit nu 3 weken in Australië, de tijd vliegt en toch lijkt het veel langer. Ik ben al zo gesetteld hier!
Na 3 keer druivenplukken en om 4 uur opstaan, was ik er al wel achter dat dat niet mijn ding was. Het druivenplukken was prima! Super gezellig want 2 vriendinnen in het hostel gingen met mij mee, en na het werk op de wijngaarden konden we heerlijk relaxen met zn drieën op het strand. Alleen hoor ik om 4 uur naar bed te gaan, en níet op te staan!
Gelukkig kreeg ik afgelopen woensdag het verlossende telefoontje van Simmo's. Een ijscobar op 5 minuten rijden van het hostel en ze wilde me graag een keer proef laten draaien. Vrijdag was het zo ver, ik ging namelijkk eerst 2 dagen een soort van de outback in met Rob. Ik heb hem ontmoet op mijn eerste avond in Dunsborough, alleen woont hij in Perth.. Halverwege hadden we afgesproken en samen zijn we een stuk richting het oosten gereden. Onderweg kwamen we langs een afgebrand bos dat langzaam weer tot leven kwam, heel bijzonder gezicht. Een eindje verderop zagen we een kangaroo weg hupsen en overal stonden 'blackboys' met groene haren. Zo heten die bomen hier als ze zijn afgebrand, zij hebben overigens de bosbranden nodig om weer tot leven te komen.
Na wat gedwaald te hebben en de weg terug gevonden hadden kwamen we aan in Quindanning. De weg is hier zooo goed aangegeven.. Bij de afslag zelf staat pas aangegeven welke richting je op kan, ik ben al zo vaak verkeerd gereden hier! Maargoed,Quindanning. Het is niets meer dan een pub met slaapkamers en daaromheen een handjevol boerderijen. Ja, een heus dorp hier!
De dag erop zijn we richting Williams en Narrogin gereden waar hij is opgegroeid, we zijn door de omgeving gereden, hebben een oude vriend van hem ontmoet en s avonds zijn we wezen kamperen in de 'tuin' van zn vader. Midden tussen de bossen met kangaroos enzo. Súper gaaf!
Vrijdag weer terug, op naar mn trial bij Simmo's. Ik ben aangenomen!! Het is een gezellige werkplek en de eigenaar is een toffe gast waar ik goed mee kan flauwekullen en tot nu toe heb ik elke dag n baknijs mee gekregen voor thuis! Wat mijn hostelmaatjes ook erug konden waarderen.
Inmiddels had ik ook een telefoontje gekregen van Bunkers Beach Cafe, een breakfast-lunch cafe echt direct aan het strand. De mooiste plek om te werken echt waar! Ik zou eigenlijk dinsdag mijn trial pas hebben, maar vrijdag avond kreeg ik een berichtje van ze of ik zaterdag kon werken. Ik werd compleet voor de leeuwen gegooid, ik begon om half 9 s ochtends en het liep meteen al vol. Rennen dus, in een restaurant waar ik nog niet eens de tafelnummers kende, laat staan de gerechten op de kaart. Maar blijkbaar deed ik het fantastisch en zondag stond ik gewoon al op de planning!
Het is of iets typisch Australisch, of iets typisch WA's. Maar Zondag ochtend zitten álle breakfast tentjes vol, al helemaal deze zondag. Want vandaag is t een public holiday. We stonden met 7 man in de bediening en er waren 26 tafels in het restaurant, leek voor mij als een mega overbezetting. Maar jemig, ik heb de hele dag de benen onder mijn lijf gerend! Mensen kwamen, aten hun ontbijt of lunch, gingen weer, tafel schoonmaken, indekken en de volgende stonden al weer klaar. Complete gekkenhuis, maar het was geweldig! Door het lange weekend was het ook wel extra druk, maar leuk zo'n eerste werkdag. En het is echt geweldig om te merken dat mijn nieuwe werkgevers blij zijn met hoe ik werk en de snelheid die ik heb. Lang leve mijn goede training bij de Spil :)
Dat is wel een klein dingetje, vooral bij Bunkers beach cafe mis ik de Spil enorm! Mijn collega's daar en de onwijs flauwe humor. Ik heb een super toffe werkplek, met een soort zelfde sfeer en werkmanier, het lijkt op het werk bij de Spil, maar het is anders dan thuis.
Nog een dagje werken en dan heb ik 3 dagen vrij, vakantie!!
Na 3 keer druivenplukken en om 4 uur opstaan, was ik er al wel achter dat dat niet mijn ding was. Het druivenplukken was prima! Super gezellig want 2 vriendinnen in het hostel gingen met mij mee, en na het werk op de wijngaarden konden we heerlijk relaxen met zn drieën op het strand. Alleen hoor ik om 4 uur naar bed te gaan, en níet op te staan!
Gelukkig kreeg ik afgelopen woensdag het verlossende telefoontje van Simmo's. Een ijscobar op 5 minuten rijden van het hostel en ze wilde me graag een keer proef laten draaien. Vrijdag was het zo ver, ik ging namelijkk eerst 2 dagen een soort van de outback in met Rob. Ik heb hem ontmoet op mijn eerste avond in Dunsborough, alleen woont hij in Perth.. Halverwege hadden we afgesproken en samen zijn we een stuk richting het oosten gereden. Onderweg kwamen we langs een afgebrand bos dat langzaam weer tot leven kwam, heel bijzonder gezicht. Een eindje verderop zagen we een kangaroo weg hupsen en overal stonden 'blackboys' met groene haren. Zo heten die bomen hier als ze zijn afgebrand, zij hebben overigens de bosbranden nodig om weer tot leven te komen.
Na wat gedwaald te hebben en de weg terug gevonden hadden kwamen we aan in Quindanning. De weg is hier zooo goed aangegeven.. Bij de afslag zelf staat pas aangegeven welke richting je op kan, ik ben al zo vaak verkeerd gereden hier! Maargoed,Quindanning. Het is niets meer dan een pub met slaapkamers en daaromheen een handjevol boerderijen. Ja, een heus dorp hier!
De dag erop zijn we richting Williams en Narrogin gereden waar hij is opgegroeid, we zijn door de omgeving gereden, hebben een oude vriend van hem ontmoet en s avonds zijn we wezen kamperen in de 'tuin' van zn vader. Midden tussen de bossen met kangaroos enzo. Súper gaaf!
Vrijdag weer terug, op naar mn trial bij Simmo's. Ik ben aangenomen!! Het is een gezellige werkplek en de eigenaar is een toffe gast waar ik goed mee kan flauwekullen en tot nu toe heb ik elke dag n baknijs mee gekregen voor thuis! Wat mijn hostelmaatjes ook erug konden waarderen.
Inmiddels had ik ook een telefoontje gekregen van Bunkers Beach Cafe, een breakfast-lunch cafe echt direct aan het strand. De mooiste plek om te werken echt waar! Ik zou eigenlijk dinsdag mijn trial pas hebben, maar vrijdag avond kreeg ik een berichtje van ze of ik zaterdag kon werken. Ik werd compleet voor de leeuwen gegooid, ik begon om half 9 s ochtends en het liep meteen al vol. Rennen dus, in een restaurant waar ik nog niet eens de tafelnummers kende, laat staan de gerechten op de kaart. Maar blijkbaar deed ik het fantastisch en zondag stond ik gewoon al op de planning!
Het is of iets typisch Australisch, of iets typisch WA's. Maar Zondag ochtend zitten álle breakfast tentjes vol, al helemaal deze zondag. Want vandaag is t een public holiday. We stonden met 7 man in de bediening en er waren 26 tafels in het restaurant, leek voor mij als een mega overbezetting. Maar jemig, ik heb de hele dag de benen onder mijn lijf gerend! Mensen kwamen, aten hun ontbijt of lunch, gingen weer, tafel schoonmaken, indekken en de volgende stonden al weer klaar. Complete gekkenhuis, maar het was geweldig! Door het lange weekend was het ook wel extra druk, maar leuk zo'n eerste werkdag. En het is echt geweldig om te merken dat mijn nieuwe werkgevers blij zijn met hoe ik werk en de snelheid die ik heb. Lang leve mijn goede training bij de Spil :)
Dat is wel een klein dingetje, vooral bij Bunkers beach cafe mis ik de Spil enorm! Mijn collega's daar en de onwijs flauwe humor. Ik heb een super toffe werkplek, met een soort zelfde sfeer en werkmanier, het lijkt op het werk bij de Spil, maar het is anders dan thuis.
Nog een dagje werken en dan heb ik 3 dagen vrij, vakantie!!
-
02 Maart 2015 - 15:30
René :
goed bezig! Weldone het genieten is dan toch eindelijk begonnen; )
-
02 Maart 2015 - 15:47
Syl Bogers:
Haha zeker! Heb de afgelopen weken ook wel zeker genoten hoor! Al is het als zware workaholic zeker fijn om een baan te hebben, haha! -
02 Maart 2015 - 16:59
Suzanne:
Leuk om te lezen dat het werk vinden je zo goed af gaat. -
07 Maart 2015 - 00:15
Richard (van De Kaap):
Leuk om je verhalen te lezen en goed bezig jij!! Zorg je er wel voor dat je niet teveel gaat werken? Jij bent er tenslotte om te genieten toch? ;-)
Als je gaat duiken zou ik naar Ningaloo Reef gaan. Onderweg zijn nog wat toeristische trekpleisters die je het beste gewoon kunt overslaan maar dat is mijn mening en het zou raar zijn als je nu ineens wel naar me gaat luisteren. :D
Ik zal je ook wel even gaan volgen op Instagram want foto's zeggen meer dan woorden heb ik altijd geleerd. En niet teveel posten/schrijven anders heb je niks meer te vertellen als je terug komt!
Enjoy!!! en No Worries!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
